Η Ανθρώπινη Ύπαρξη

Από την Κωνσταντίνα Μαρούλη

Η ζωή μας είναι μοναδική και ανεπανάληπτη και δεν δύναται να μετρηθεί. Αλήθεια, ποιά είναι η αξία και το νόημά της;Ποιος σκοπός και ο προορισμός της ανθρώπινης ύπαρξης;

Η αξία της ζωής του ανθρώπου από τη στιγμή που θα έρθει στον κόσμο έως τη στιγμή που θα αποχωρήσει από αυτόν, αποτελεί ένα ατελείωτο ταξίδι αναζήτησης με διαφορετικό προορισμό. Η διαδρομή αυτού του ταξιδιού είναι σχεδόν πάντα άγνωστη,άλλοτε συναρπαστική και άλλοτε οδυνηρή. Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη,ανεξάρτητα από το φύλο,τη φυλή,την εθνικότητα,έχει αξία και δικαίωμα στη ζωή. Δικαίωμα στην αξία της ευτυχίας,της χαράς,της αγαλλίασης της ψυχής,των ονείρων και την πραγματοποίηση αυτών, της αγάπης,του έρωτα,της φιλίας. Πολλές φορές,στερούμε εμείς οι ίδιοι από τον εαυτό μας ανεπίγνωστα τα δικαιώματα και τις αξίες από τη ζωή μας, και την θέση αυτών διαδέχονται αρνητικά συναισθήματα πλημμυρισμένα με θυμό,οργή,απογοήτευση,αγανάκτηση,εκνευρισμό,θλίψη,αρνητικές σκέψεις ,τα οποία δημιουργούν σκιές στο νου και στη ψυχή μας και με την πάροδο του χρόνου έχουν απήχηση και στο σώμα μας. Οι παράγοντες που συντελούν στη γέννηση αυτών των αρνητικών συναισθημάτων είναι η τριβή της καθημερινότητας,οι υποχρεώσεις της εργασίας,η ασυμφωνία χαρακτήρων στις πάσης φύσεως ανθρώπινες σχέσεις,οι καθημερινοί προσωπικοί μικρο-προβληματισμοί οι οποίοι πολλαπλασιάζονται και μεγιστοποιούνται στο νου και στη σκέψη μας,λόγοι οικονομικοί και προβλήματα υγείας. Η μεγαλύτερη παρωδία της ανθρωπότητας είναι ότι η ζωή μας έγινε ένας διαρκής και συνεχόμενος θάνατος με χιλιάδες θύματα που αφανίζονται καθημερινά σε πολέμους μίσους από άπληστους και μισαλλόδοξους ανθρώπους χωρίς ηθικούς κανόνες στερώντας μας την ελπίδα για τη συνέχεια και τη διαιώνισή μας.

Άνθρωποι καθημερινά περνούν από τον δρόμο της ζωής μας με ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα ο καθένας από αυτούς. Στο πρόσωπο ορισμένων ανθρώπων,είναι ζωγραφισμένο το αίσθημα της χαράς ,ένα λαμπερό χαμόγελο κι ένα ζεστό βλέμμα που άλλοτε είναι αληθινό και άλλοτε κάτι κρύβει. Δεν κρύβει κάτι κακό. Ίσως να κρύβει μια ιδιαίτερη ευαισθησία με παιδική και αθώα καρδιά ή έναν ανείπωτο και βαθύ πόνο που δεν επιθυμεί να βγει στην επιφάνεια από φόβο μήπως δεν τον καταλάβουν,μήπως τον χλευάσουν ή επειδή δεν επιθυμεί να δώσει εξηγήσεις. Σε άλλους πάλι ανθρώπους, ζωγραφίζεται στο πρόσωπό τους το μίσος,η κακία,η εχθρότητα,ο εγωισμός κ.α. Επιφανειακά ,συμπεραίνουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι χειρότεροι,οι πιο κακοί και μισητοί. Μα ποιοί είμαστε εμείς που μπορούμε να τους επικρίνουμε και να τους χαρακτηρίσουμε ;Τον μόνο άνθρωπο που έχουμε δικαίωμα να επικρίνουμε και διαρκώς να διορθώνουμε είναι ο εαυτός μας. Κανείς μας,δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι μπορεί να κρύβεται πίσω από μια άσχημη συμπεριφορά. Μια απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου; Ένα πρόβλημα υγείας; Προσωπικοί προβληματισμοί που προκαλούν νευρικότητα και ταλανίζουν το μυαλό και τη σκέψη μας; Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη στο βάθος της ψυχής της , κρύβει θαμμένες πληγές που για κάποιες ευθύνεται η ίδια και για κάποιες άλλες , έχουν την ευθύνη άλλοι. Ακόμη κι ένας ναρκομανής,που θα συναντήσουμε τυχαία στο δρόμο μας,το πιο εύκολο είναι να τον χλευάσουμε μέσα μας ή στην παρέα που τυγχάνει να μας συνοδεύει τη δεδομένη χρονική στιγμή και να τον χαρακτηρίσουμε ως παλιάνθρωπο. Το πιο δύσκολο όμως , είναι να βαθύνουμε τη σκέψη μας και να αναρωτηθούμε ποιές περιστάσεις ή ποιοί άνθρωποι στη ζωή του φέρουν την υπαιτιότητα της κατάστασής του. Ομοίως και με έναν ζητιάνο,που θα συναντήσουμε σε κάποιο σκαλοπάτι της γειτονιάς μας , με απλωμένο το χέρι του ζητώντας χρήματα ή φαγητό , με κουρελιασμένα ρούχα μα με καθαρή ψυχή και πρόσωπο που μαρτυρά την ταλαιπωρία του και την εξαθλίωσή του κι εμείς περαστικοί κοντά του με ρούχα ακριβά και μυρωδάτα και ύφος περιφρονητικό να τον αντικρίζουμε μα να τον αγνοούμε ,χωρίς να μπορούμε να φέρουμε στη θέση αυτού του ανθρώπου κάποιο δικό μας αγαπημένο συγγενικό ή φιλικό μας πρόσωπο ή ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό,παρά μόνο τον υποτιμάμε νομίζοντας πως εμείς είμαστε καλύτεροι από εκείνον. Νομίζοντας πως η αξία μας είναι μεγαλύτερη. Νομίζοντας … O καθένας από εμάς,χαράσσοντας το δικό του μονοπάτι ξεχωριστά,δίνει τη δική του ερμηνεία ,βασιζόμενος στο πως έχει γαλουχηθεί και τι εμπειρίες έχει αποκτήσει κατά τη διάρκειά του.

H ζωή του ανθρώπου είναι γλυκιά μα και σύντομη. Πολλές φορές , τη θεωρούμε δεδομένη μα δεν υπήρξε και δε θα υπάρξει ποτέ, και αν πραγματικά μπορούσαμε να αντιληφθούμε αυτό το πολύτιμο δώρο,δεν θα σπαταλούσαμε ούτε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου σε αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις. Η κάθε ημέρα που μας υποδέχεται ζωντανούς,υγιείς,αρτιμελείς,έχοντας όλες μας τις αισθήσεις ενεργές,έχοντας τα αγαπημένα μας πρόσωπα εν ζωή,έχοντας μια εργασία,μια οποιαδήποτε εργασία,ανεξάρτητα από το μορφωτικό μας επίπεδο, η οποία μπορεί να μας παρέχει τα της επιβίωσης είναι δώρο και πρέπει να την ζούμε με την μοναδικότητα που της αξίζει,που μας αξίζει! Δυστυχώς, στην προσπάθειά μας να αποκτήσουμε πολλά περισσότερα από αυτά που έχουμε,πιστεύοντας πως με αυτό τον τρόπο θα γίνουμε ευτυχισμένοι,χάνουμε την ευτυχία που έχουμε ήδη μέσα στα χέρια μας. Κυλάνε τόσο γρήγορα και αθόρυβα οι ώρες,οι μήνες,τα χρόνια από τη ζωή μας δίχως νόημα και σκοπό,διότι αυτά χάθηκαν και ξεθώριασαν στην προσπάθειά μας να αποκτήσουμε περισσότερα χρήματα ,περισσότερα υλικά αγαθά,να αποκτήσουμε τίτλους στις εργασίες και ο ανθρώπινος βίος αφανίστηκε.

Ο προορισμός της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η ΑΓΑΠΗ. Να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Μέσα από την αληθινή αγάπη,πηγάζουν συναισθήματα ευγνωμοσύνης, δοτικότητας, προσφοράς, υπόσχεσης, ταπείνωσης, παρηγοριάς, συγχώρεσης,αμοιβαίας κατανόησης και υποχώρησης,δημιουργίας σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Η έλλειψη της αγάπης από τη ζωή μας,οδηγεί σε αρνητικά συναισθήματα βουτηγμένα στον εγωισμό,στην υπερηφάνεια, στη μνησικακία, στη ζήλια, στην αλαζονεία, πιστεύοντας πως είμαστε κάποιοι και αποδίδοντας τίτλους μόνοι μας στους εαυτούς μας,αγνοώντας πως το ίδιο χώμα που πατάμε ,από το ίδιο χώμα είμαστε φτιαγμένοι και στο ίδιο χώμα καταλήγουμε. Οι ανθρώπινες υπάρξεις, λησμόνησαν πόση αξία και ευτυχία έχει μια απλή βόλτα στον ήλιο ,που είναι γεμάτος ζωή,έναν περίπατο δίπλα στα κύματα της θάλασσας και στο απέραντο γαλάζιο, κοιτώντας τριγύρω μας και απολαμβάνοντας όλα όσα έχουμε,αγκαλιασμένοι με τους αγαπημένους μας ανθρώπους,ερωτευμένοι,αληθινοί δίχως όρια και περιορισμούς. Δώσαμε προτεραιότητα στους προβληματισμούς και στις έννοιες ,χωρίς να υπολογίσουμε πως η υπερβολική σκέψη είναι η μεγαλύτερη αιτία δυστυχίας ,εχθρός της ίδιας μας της ζωής και πως οποιαδήποτε σκέψη επιτρέπουμε στο μυαλό μας, αυτή μοιραία μας εξουσιάζει. Δεν σκεφτήκαμε πως,αν δεν μπορούμε να αλλάξουμε μια κατάσταση, μπορούμε να αλλάξουμε την αντίληψη που έχουμε για την κατάσταση και πως το μεγαλύτερο στρες, προέρχεται από τον τρόπο που αντιδράμε και όχι από το πως είναι πραγματικά η ζωή. Λησμονήσαμε να βάζουμε ζωή στα χρόνια μας και όχι χρόνια στη ζωή μας. Ξεχάσαμε να ζούμε με συναισθήματα και να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς μας και όχι με τις ώρες του ηλιακού ρολογιού. Ξεχάσαμε την απλότητα, τη ελευθερία μας ως ανθρώπινες οντότητες,σταματήσαμε να αρπάζουμε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται στη ζωή μας ,αγνοώντας πως μερικά πράγματα συμβαίνουν μόνο μια φορά. Ξεχάσαμε να γελάμε γιατί το γέλιο είναι η μουσική της ψυχής μας. Ξεχάσαμε να κάνουμε υπομονή όταν και όπου χρειάζεται γιατί η υπομονή είναι σύντροφος της σοφίας. Ξεχάσαμε να είμαστε αισιόδοξοι και να βλέπουμε μια ευκαιρία σε κάθε καταστροφή και θυμηθήκαμε να είμαστε απαισιόδοξοι ,βλέποντας μια καταστροφή σε κάθε ευκαιρία. Ας προσέξουμε τα λόγια μας,διότι γίνονται πράξεις. Ας προσέξουμε τις πράξεις μας,διότι γίνονται συνήθειες. Ας προσέξουμε τις συνήθειες,διότι γίνονται χαρακτήρας, Ας προσέξουμε τον χαρακτήρα μας,διότι γίνεται η μοίρα μας!

Εν κατακλείδι,μην περιμένεις όλα να είναι τέλεια για να αποφασίσεις να απολαύσεις το δώρο της ζωής, το οποίο σου δίνεται μια και μοναδική φορά. Ανθρώπινη ύπαρξη, η ζωή είναι μπροστά σου, άπλωσε το χέρι σου ,αφέσου σε αυτή και ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΑ!!!

Posted in: