Η κρίση της κοινωνίας μας δεν είναι απόλυτα οικονομική. Είναι
μια κρίση αξιών η οποία υπό άλλες χρονικές και πολιτικές συνθήκες δε θα
υφίσταντο. Υπάρχει μια γενικότερη αλλαγή στην συμπεριφορά των ανθρώπων. Η
συνεχής αλλαγή των πραγμάτων με την ταυτόχρονη διείσδυση της τεχνολογίας έχει
επηρεάσει όλο το κοινωνικό σύνολο. Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Στην οικονομική
κρίση της Ελλάδας η έλλειψη παιδείας φαίνεται όλο και περισσότερο. Δεν υπάρχει
μια βάση επιπέδου κοινωνική, συμπεριφοράς, συναισθηματική, ηθική, πολιτιστική
και πολιτική. Όλα έχουν χαθεί κάτω από το βάρος των αριθμών, των ελλειμμάτων και των μνημονίων. Δεν υπάρχει
ανθρωπιά και η ηθική είναι μια λέξη που ακούγεται ξεθωριασμένη. Οι σχέσεις
έχουν γίνει προσωρινές και η πραγματική αγάπη έχει αντικατασταθεί από την
επιφανειακή. Η καθημερινή κατακρήμνιση των αξιών παρουσιάζεται σε κάθε συμπεριφορά
του κοινωνικού συνόλου της χώρας. Σε αυτό βοηθάει και η διάβρωση που έχει
συντελεστεί τόσα χρόνια στην κοινωνία με ιδιαίτερη βάση την οικογένεια. Το αποτέλεσμα
στους νέους ανθρώπους πλην ολίγων εξαιρέσεων είναι ορατό και υπαρκτό. Όσο αφορά
την έλλειψη παιδείας αυτή είναι υπαρκτή και εμφανίσιμη και προέρχεται από την διάβρωση
τόσων χρόνων του θεσμού της οικογένειας. Είναι τόσο μεγάλη η ισοπέδωση των
Πάντων που βιώνουμε σε καθημερινό επίπεδο που ειλικρινά κανένας δεν μπορεί να προβλέψει ποιο θα είναι το μέλλον.
Η ελπίδα έχει απομείνει και αυτή όμως εξαρτάται από την προσωπική μας συμπεριφορά
απέναντι στους ανθρώπους ως πρόγραμμα ζωής.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου