Ένας τίτλος που τα λέει όλα. Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά και σε όλα τα υπόλοιπα.
Η ζωή όλων μας από εδώ και στο εξής θα δυσκολέψει. Τα πρώτα οικονομικά μέτρα που ελήφθησαν όσο και τα πρόσφατα μπορεί να έχουν σαν σκοπό να μας «σώσουν» αλλά στην πραγματικότητα μας γονατίζουν. Όσο και αισιοδοξία και αν έχει κανείς υπάρχουν στιγμές που η τωρινή πραγματικότητα αλλάζει τα συναισθήματα μας. Η φτώχεια, η απαισιοδοξία, η απελπισία κυριαρχεί καθημερινά στην πατρίδα μας. Η ανεργία έχει φτάσει σε ποσοστό ρεκόρ ιδιαίτερα στους νέους.
Οι μισθοί θα μειωθούν και το βιοτικό μας επίπεδο θα καταποντιστεί. Και το ερώτημα σε αυτές τις περιπτώσεις που τίθενται είναι ένα. Τόσα χρόνια δε το είχαμε προβλέψει πως θα φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο ή μήπως ζούσαμε στον «κόσμο» μας σε μια εικονική πραγματικότητα. Η απάντηση είναι απλή: Φταίνε σε πρώτη φάση οι πολιτικοί και σε δεύτερη φάση εμείς που τους δώσαμε την δύναμη για να πράξουν αυτά που έπραξαν (καθώς και τα διάφορα «λαμόγια» που ακόμα και τώρα τους ακολουθούν). Υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι αν δεν ψηφιζόντουσαν αυτά τα μέτρα θα είχαμε πτωχεύσει με ακραίο τρόπο. Γιατί τώρα τι έχουμε κάνει; Έχουμε πτωχεύσει… Κάθε φορά ζητούν και περισσότερα μέτρα με συνέπεια να είναι ένας φαύλος κύκλος. Αυτό που χρειάζεται είναι μια αλλαγή. Μια αλλαγή που θα την φέρει η νεολαία και σαφέστατα θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό στο «σάπιο» και ξεθωριασμένο πολιτικό σύστημα που ζούμε. Για να έρθει η αλλαγή όμως πρέπει να αντιδράσουμε και η αντίδραση έρχεται μόνο στους δρόμους και στις πλατείες.. Έχουμε ακόμα λίγο χρόνο για αντίδραση και ελπίδα.. Μην αφήνετε να σας πνίγουν.. Αντιδράστε…
Η ζωή όλων μας από εδώ και στο εξής θα δυσκολέψει. Τα πρώτα οικονομικά μέτρα που ελήφθησαν όσο και τα πρόσφατα μπορεί να έχουν σαν σκοπό να μας «σώσουν» αλλά στην πραγματικότητα μας γονατίζουν. Όσο και αισιοδοξία και αν έχει κανείς υπάρχουν στιγμές που η τωρινή πραγματικότητα αλλάζει τα συναισθήματα μας. Η φτώχεια, η απαισιοδοξία, η απελπισία κυριαρχεί καθημερινά στην πατρίδα μας. Η ανεργία έχει φτάσει σε ποσοστό ρεκόρ ιδιαίτερα στους νέους.
Οι μισθοί θα μειωθούν και το βιοτικό μας επίπεδο θα καταποντιστεί. Και το ερώτημα σε αυτές τις περιπτώσεις που τίθενται είναι ένα. Τόσα χρόνια δε το είχαμε προβλέψει πως θα φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο ή μήπως ζούσαμε στον «κόσμο» μας σε μια εικονική πραγματικότητα. Η απάντηση είναι απλή: Φταίνε σε πρώτη φάση οι πολιτικοί και σε δεύτερη φάση εμείς που τους δώσαμε την δύναμη για να πράξουν αυτά που έπραξαν (καθώς και τα διάφορα «λαμόγια» που ακόμα και τώρα τους ακολουθούν). Υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι αν δεν ψηφιζόντουσαν αυτά τα μέτρα θα είχαμε πτωχεύσει με ακραίο τρόπο. Γιατί τώρα τι έχουμε κάνει; Έχουμε πτωχεύσει… Κάθε φορά ζητούν και περισσότερα μέτρα με συνέπεια να είναι ένας φαύλος κύκλος. Αυτό που χρειάζεται είναι μια αλλαγή. Μια αλλαγή που θα την φέρει η νεολαία και σαφέστατα θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό στο «σάπιο» και ξεθωριασμένο πολιτικό σύστημα που ζούμε. Για να έρθει η αλλαγή όμως πρέπει να αντιδράσουμε και η αντίδραση έρχεται μόνο στους δρόμους και στις πλατείες.. Έχουμε ακόμα λίγο χρόνο για αντίδραση και ελπίδα.. Μην αφήνετε να σας πνίγουν.. Αντιδράστε…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου