Το τέλος του ρομαντισμού

Αυτές τις μέρες για άλλη μια φορά με απασχολεί το θέμα του ρομαντισμού σε αυτην την κοινωνία των κρίσεων.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε κοινωνία χρόνο με το χρόνο μεταμορφώνεται, αλλάζει και μαζί της αλλάζουν και οι άνθρωποι που αποτελούν την βάση της. Το ζητούμενο είναι να μην χάνονται και κάποια θετικά στοιχεία  από το παρελθόν όπως παραδείγματος χάριν αποτελούν τα έθιμα.
Ο ρομαντισμός όμως δεν είναι έθιμο αλλά τρόπος ζωής. Ας είμαστε ρεαλιστές η σημερινή ελληνική κοινωνία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί  να θεωρηθεί  ρομαντική. Στο παρελθόν μπορεί να ήταν αλλά ο ρομαντισμός της έχει χαθεί ή χάνεται μέρα με την μέρα κάτω από το βάρος των κοινωνικών και όχι μόνο προβλημάτων της. Στην κοινωνία στην οποία ζούμε το να είσαι ρομαντικός αποτελεί διαφορετικότητα, παραξενιά και σε μερικές περιπτώσεις χλευασμό από τους άλλους ανθρώπους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι αν προσφέρεις σε μια κοπέλα ένα τριαντάφυλλο σε ένα προσωπικό ραντεβού σου, το πιο πιθανό είναι να μην κανονίσει ποτέ ξανά να «βγει» μαζί σου. Εν κατακλείδι αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι ακόμα και τώρα έχουμε τον χρόνο να γίνουμε ρομαντικοί, καθένας από εμάς ξεφεύγοντας με  αυτό τον τρόπο από την καθημερινή μας μιζέρια και από τα προβλήματα που μας ταλανίζουν.

Η ρομαντικότητα μας θρυμματίζεται καθημερινά

Και αυτό που μένει ένα κενό

Μέσα στης πόλης το χαμό

Ψάχνουμε το άλλο μας μισό

Μα που να το βρούμε

Αφού χάσαμε τον ερωτισμό

Αλλά περισσότερο την εμπιστοσύνη

Στον ίδιο μας τον εαυτό 

Posted in: