Το τέλος του καλοκαιριού, η νέα αρχή που υπάρχει για όλους μας όπως για παράδειγμα η επιστροφή στη δουλειά και η αρχή των σχολείων αλλά και η σκέψη όλων μας για το αυριο μας φέρνει μια δικαιολογημένη μελαγχολία.Αυτό συμβαίνει στους περισσοτερους ανθρώπους και πάντα σε μια νέα αρχή της ζωής μας, οτιδήποτε και αν ειναι αυτή. Ωστόσο η φθινοπωρινη βροχή, η επιστροφή στο κενό της καθημερινότητας και το αγχος που διακατέχει τους περισσοτερους είναι οι σημαντικοι παράμετροι που συντελούν στην φθινοπωρινή μελαγχολία.
Μελαγχολώ στην σκέψη το πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα πριν απο μερικά χρόνια. Η μελαγχολία με διακατέχει σε κάθε καινούργιο βήμα και σε κάθε πλευρά της ζωής μου. Το να σκέφτεσαι το αυριο προβληματίζεσαι ο ίδιος. Το τώρα σε ενδιαφέρει και αυτό θα πρέπει να σε απασχολεί Η εποχή στην οποία ζω δεν μου αρέσει όπως και σε πολλούς άλλους ανθρώπους, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι δεν προσπαθώ να την κάνω καλύτερη. Κάνω πράγματα για το τώρα σκεπτόμενος για το αύριο αλλά αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι ότι ετσι όπως είναι η ζωή μας οταν έρθει το αύριο ίσως να έχει γεράσει το σήμερα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου