Στην εποχή που
διανύουμε η ταχύτητα των γεγονότων έχει φτάσει σε υπέρμετρο βαθμό. Είναι
αλήθεια ότι υπάρχει ένας συνεχής «βομβαρδισμός» πληροφοριών ειδήσεων.
Ταυτόχρονα οι αυξανόμενοι ρυθμοί διαβίωσης δημιουργούν στο κοινωνικό σύνολο άγχος και στρες ιδίως στα αστικά κέντρα. Σε αυτό συνέβαλε και συνεχίζει να συμβάλει η παγκόσμια οικονομική κρίση. Για την ελληνική κοινωνία όμως δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση. Υπάρχει μια γενικότερη μετάπτωση κοινωνική, πολιτιστική, πολιτική με αποτέλεσμα η κοινωνία μας να διέρχεται μια διαρκή κάθοδος. Αυτή η κοινωνική πτώση διαφαίνεται στα πρόσωπα των ανθρώπων στις συμπεριφορές τους, στα προβλήματα τους που ολοένα αυξάνονται. Πραγματικά στην καθημερινότητα μας η χαρά, το χαμόγελο και η ευτυχία έχουν εκλείψει. Έχουμε χάσει το αληθινό νόημα της ζωής αλλά πρωτίστως την αισιοδοξία μας. Είναι το μόνο που μας έχει μείνει μαζί με την ελπίδα. Η αισιοδοξία και η ελπίδα μας δίνουν το έναυσμα για να είμαστε έτοιμοι στα δύσκολα που θα έρθουν και που θα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε. Το ερώτημα που γεννιέται από τα προαναφερθέντα είναι πως κατακτιέται η αισιοδοξία. Η απάντηση είναι μέσα από την εκτίμηση των μικρών πραγμάτων. Η εκτίμηση άυλων και υλικών πραγμάτων θα δώσουν το ερέθισμα για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Και αυτή η εσωτερίκευση του εαυτού μας είναι πολύ σημαντική προκειμένου να μάθουμε τι πραγματικά θέλουμε. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι αν βρούμε πράγματα που θα μας βοηθήσουν να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα του άγχους μας τότε η αισιοδοξία θα επανέλθει στον εσωτερικό μας κόσμο. Για να κερδηθεί όμως αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τα θέλω μας. Εν κατακλείδι η αισιοδοξία υπάρχει αλλά το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να την κυνηγήσουμε ανακαλύπτοντας πρώτα το Εγώ μας βρίσκοντας πράγματα που θα μας δώσουν χαρά και ζωντάνια.
Ταυτόχρονα οι αυξανόμενοι ρυθμοί διαβίωσης δημιουργούν στο κοινωνικό σύνολο άγχος και στρες ιδίως στα αστικά κέντρα. Σε αυτό συνέβαλε και συνεχίζει να συμβάλει η παγκόσμια οικονομική κρίση. Για την ελληνική κοινωνία όμως δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση. Υπάρχει μια γενικότερη μετάπτωση κοινωνική, πολιτιστική, πολιτική με αποτέλεσμα η κοινωνία μας να διέρχεται μια διαρκή κάθοδος. Αυτή η κοινωνική πτώση διαφαίνεται στα πρόσωπα των ανθρώπων στις συμπεριφορές τους, στα προβλήματα τους που ολοένα αυξάνονται. Πραγματικά στην καθημερινότητα μας η χαρά, το χαμόγελο και η ευτυχία έχουν εκλείψει. Έχουμε χάσει το αληθινό νόημα της ζωής αλλά πρωτίστως την αισιοδοξία μας. Είναι το μόνο που μας έχει μείνει μαζί με την ελπίδα. Η αισιοδοξία και η ελπίδα μας δίνουν το έναυσμα για να είμαστε έτοιμοι στα δύσκολα που θα έρθουν και που θα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε. Το ερώτημα που γεννιέται από τα προαναφερθέντα είναι πως κατακτιέται η αισιοδοξία. Η απάντηση είναι μέσα από την εκτίμηση των μικρών πραγμάτων. Η εκτίμηση άυλων και υλικών πραγμάτων θα δώσουν το ερέθισμα για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Και αυτή η εσωτερίκευση του εαυτού μας είναι πολύ σημαντική προκειμένου να μάθουμε τι πραγματικά θέλουμε. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι αν βρούμε πράγματα που θα μας βοηθήσουν να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα του άγχους μας τότε η αισιοδοξία θα επανέλθει στον εσωτερικό μας κόσμο. Για να κερδηθεί όμως αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τα θέλω μας. Εν κατακλείδι η αισιοδοξία υπάρχει αλλά το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να την κυνηγήσουμε ανακαλύπτοντας πρώτα το Εγώ μας βρίσκοντας πράγματα που θα μας δώσουν χαρά και ζωντάνια.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου